W tym miesiącu w historii CF Trenton Webb został trzecim redaktorem mag. To ważna zmiana, nie tylko dlatego, że jesteśmy teraz z Trentem przez następne dwa lata, ale dlatego, że zrobił pierwszą naprawdę dużą różnicę w stosunku do tego, co było na kasetach.
Może nie wyglądać, jakby w tym czasie przeszukiwał magazyn z Creatures 2 , First Samurai i mnóstwem innych klasyków trafiających na półki – ale oprogramowanie C64 zaczynało powoli zwalniać do ostatecznego zatrzymania w 1994 roku. Jak rozmawialiśmy ostatnio, najwięksi detaliści niedawno ogłosili, że po jesieni nie będą magazynować oprogramowania dla maszyn 8-bitowych.
W odpowiedzi Trent zrobił trzy rzeczy. Po pierwsze, zaczął pytać wydawców gier budżetowych, czy chcieliby, aby ich materiały prezentowane były na taśmie – pierwsza, o ile widzimy, dla dowolnego magazynu komputerowego. To było rozsądne: gwarantowało czytelnikom coś nowego do wypróbowania przed zakupem każdego miesiąca. Pomagało także CF w dalszym sprawianiu, aby każdy numer był „wydarzeniem”, często z połączoną demo, recenzją i przednią okładką. Co najważniejsze, wspierał ludzi, którzy wciąż pozostali, by wspierać Commodore.
Po drugie, i jak zobaczymy w przyszłych odcinkach, nowy redaktor przekonał Future do dużych inwestycji w lepsze gry na taśmę: coś w rodzaju „jeśli czytelnicy nie mogą kupić gier, damy wam je”.
Trzecią rzeczą było wprowadzenie zwykłych gier i narzędzi dla czytelników, z zamiarem zainspirowania czytelników do tworzenia własnych przygód. Wszystkie te rzeczy widzimy od razu tutaj na taśmie 18, co jest dobrym początkiem od człowieka, który będzie najdłużej serwowanym i prawdopodobnie najbardziej lubianym przez wydawcę edytorem:
DEMON BLUE (S)
Na początek trochę historii. To pierwsza gra budżetowa, która została pokazana w Power Pack . Pochodzi z Micro Value (budżetowa część softies z regionu północno-wschodniego Flair, który stworzył Elvirę i Trolle ).
W Demon Blue (czy to Demon Blues ? Grafika pudełkowa i sama gra mówią różne rzeczy, podobnie jak recenzje), przejmujesz kontrolę nad niebieskim splodge i chodzisz po 100 ekranach, szukając kluczy i zbierając skarb (w tej wersji demonstracyjnej jest jeden klucz i garść ekranów). Jest jednak pewien zwrot. Naciśnij ogień tyle, ile chcesz – nie ma broni. Zamiast tego masz obracającą się gwiazdę, nieustannie krążącą wokół twojego duszka, która zniszczy wszystko, czego dotknie. Sztuką jest mierzenie czasu swoich skoków i ustalanie, gdzie wylądować lub stać, aby kula gazu miała kontakt z tym, co chcesz powiedzieć dobranoc. Gwiazda ma jedną użyteczną specjalną moc: możesz ją przesuwać na boki, jak błyskawica, aby wyeliminować wroga.
Każdy ekran ma coś nowego do zobaczenia. Jest mnóstwo ładnych animacji, a jeśli wiesz coś o mitologii greckiej, rozpoznasz wiele scen. Są wspaniałe i wiele zawdzięczają słynnemu pięknu StormLord . Orbitująca gwiazda jest schludna i dodaje elementom układanki.
Jedyne, co psuje imprezę, to wysoki poziom trudności, potęgowany faktem, że dostajesz tylko jedno życie. Czasami skoki wymagają również doskonałości pikseli. To powiedziawszy, gra jest tak ładna i dziwaczna, że zmuszasz ją do stawania się lepszym, aby zobaczyć, co będzie dalej. Rozgrywka trwa od 1985 roku do 1992 roku, jeśli jesteśmy szczerzy, a kiedy pomieszasz to z bardzo nowoczesną grafiką, masz trochę dziwne un. Ale dla wielu wyzwanie braku broni i możliwość mapowania tej przygody będą miały dużą wartość.
PAKIET FAKT: Muzyka tutaj jest autorstwa Adama Gilmore’a, krzepkiego w 1964 roku, który także nagrywał wszystko, od Edd The Duck po Elvirę .
DEMON BLUE(S)
Firelord to średniowieczna przygodowa gra akcji autorstwa Stephena Crowa. Przypisany również jako Steve Crow i Steve J. Crow, autor był jednym z pierwszych faworytów Spectrum, wygrywając nagrodę programisty magii roku w 1986 roku. Następnie prace nad C64, w tym gra Golden Axe i wózek Ocean Chase HQ II: SCI , zanim został pochłonięty przez świat konsol. Był członkiem zespołu EarthWorm Jim , zanim zaangażował się w serię World of Warcraft .
Wersja C64 Firelorda została nieskazitelnie przekształcona ze Speccy przez Johna Cumminga. Podobnie jak w przypadku gier Dizzy , od razu wiesz, że jest to port Speccy. Ale kiedy przejdziesz przez grafikę i zdasz sobie sprawę, jak wyraźne i perfidne są ( uprzejme – Ed), możesz naprawdę wciągnąć się w zaskakującą głębię tej gry.
Jesteś Galahad, geezer żyjący zyliony lat temu w fantastycznym świecie Torot. To było wystarczająco przyzwoite życie, dopóki zła Królowa nie nakłoniła smoka do rozstania się z wszechmocnym Ognistym Kamieniem ( moje świątynie już bolą – Ed). Użyła swoich magicznych mocy, aby rzucić klątwę na ziemię, rozpalając ogień i wywołując widmowe zjawiska, aby wywołać strach w Torocie. W końcu wydaje ludziom ultimatum: wróci do Firestone, jeśli otrzyma cztery Uroki Wiecznej Młodzieży, które z jakiegoś powodu otrzymają wielkie litery. W każdym razie możesz zgadnąć, jakie jest twoje zadanie.
Do tej pory tyle działki na całe życie. Odłóż instrukcje, a znajdziesz gigantyczną przygodę na 500 ekranach. To piękne: wędruj ulicami, a znajdziesz domy zamieszkane przez chłopów, czarownice, mądrych starców, zielarzy i rycerzy. Możesz wchodzić w interakcje z nimi wszystkimi, aby uzyskać zaklęcia, porady, jedzenie i picie (za energię) lub broń. Wymień je na wszystko, co znalazłeś, w tym kukurydzę lub bardziej wartościowy szaszłyk. Jeśli czujesz się niegrzeczny, możesz nawet spróbować ukraść mieszkańców miasta. Jeśli jednak zostaniesz zauważony, zostaniesz wysłany na proces i możesz stracić życie.
Duchy i inne upiorne rzeczy rzucane przez złą Królową przemierzają Torota, próbując cię skrzywdzić, a także ognia i innych elementów, których należy unikać. Połączenie akcji zręcznościowej i zastanawiania się, co należy wymienić (i gdzie można dostać rzeczy do wymiany) działa dobrze, a wszystko to porusza się z dobrą prędkością. Klimatyczny utwór starego świata autorstwa nieżyjącego Bena Dalglisha, a jedyną rzeczą, która wydawała się temu przeciwna w 1986 roku była cena: prawie dziewięć funtów za grę, która wyglądała tak, jak na Speccy, była zbyt duża dla dumnego C64 właścicieli, ale jeśli mamy retrospektywnie zastosować „ale liczy się grywalność!” Reguła, na której wszyscy się zapłakaliśmy po przybyciu Amigi, ta gra wymaga spędzenia z nią trochę czasu.
PAKIET FAKT: Hewson rozdał darmowy „prezent świąteczny” w tym oryginalnym wydaniu, prowokując kolejną rundę sporów o to, czy tego rodzaju rzeczy powinny się liczyć z grami na pozycjach wykresu. Nie jest jasne, jaki był ten prezent, więc daj nam znać, jeśli to zrobisz!
SPHINX JINX
Ta gra z 1989 roku w Egipcie z lat 30. XX wieku jest kontynuacją podobnej do 3D strzelanki Total Eclipse . Z jakiegokolwiek powodu CF twierdził, że jest to ekskluzywne wydanie „zagubionej” gry. Nie do końca prawda: był dostępny trzy lata wcześniej dla członków Home Computer Club w różnych formach (istnieje jego wersja bliźniacza z Total Eclipse w dużym pudełku), ale nigdy nie jest dostępny w sprzedaży detalicznej.
Sphinx Jinx to tak naprawdę pierwsza osoba 3D, co jest rzadką ucztą na Commodore, prawda? Wykorzystuje silnik Freescape opracowany przez Incentive Software, który również zasilał takie rzeczy jak Driller i którego kulminacją był twórca gry 3D Construction Kit .
Słynny otwór Sfinksa Jinxa pokazuje , jak egipski punkt orientacyjny znika kawałek po kawałku na twoich oczach. Od Ciebie zależy, czy znajdziesz wszystkie elementy i złożysz je z powrotem, zanim nastąpi całkowite zaćmienie, a Księżyc eksploduje z powodów, które tylko osoba pisząca fabułę do tego prawdopodobnie zrozumiała, a nawet dopiero po piwie.
Gdy zobaczysz, jak Sfinks znika, znajdziesz się na pustyni z kilkoma piramidami przed sobą. Pchnij do przodu, a ekran się zaktualizuje, umożliwiając przejście z perspektywy pierwszej osoby w kierunku drzwi i do grobowców pod tobą. W labiryncie korytarzy i komnat znajduje się dwanaście kawałków egipskiej ikony, które można znaleźć, zanim zegar odmierza czas eksplozji Księżyca ( termin techniczny – Ed).
Podczas wędrówki zauważysz, że ikona wody zaczyna odpływać. Oznacza to, że odczuwasz pragnienie w pustynnym upale. Znajdziesz koryta z wodą, aby rozwiązać problem, ale sztuczka polega na zapamiętaniu, gdzie się znajdują. Obok ikony wody znajduje się serce. Musisz zachować spokój, aby rozwiązać tę przygodę, więc jeśli Twój puls przyspieszy od strzału lub upadku, możesz nacisnąć R, aby odpocząć, dopóki się nie uspokoi.
Unikasz zatrutych strzałek, pułapek na drzwiach, wędrówki w ślepych zaułkach, a nawet spadania dołów. W pewnym sensie klawisze zrobią to, co oczywiste, a nawet możesz użyć klawiatury, aby przykucnąć lub zmienić tempo w razie potrzeby.
O tak. Tempo. Oto twój słoń w pokoju (piramida?). 3D nigdy nie było szczególnie szybkie na Commodore, nawet wersja Speccy działała szybciej niż to. Gra wygląda świetnie stacjonarnie, muzyka jest urocza, mapa jest przemyślana i – tak – to naprawdę prawdziwa „akcja” z perspektywy pierwszej osoby na Twoim C64. Ale… biegnie… więc… powoli. To było irytujące nawet na początku lat 90. i przesuwanie się po jednej stronie pokoju tylko po to, aby uświadomić sobie, że zapomniałeś aktywować przycisk i musisz zawrócić w zwolnionym tempie, zabijając Sphinx Jinx dla wielu młodszych graczy.
Jednak nie dla wszystkich. Podstawowe wyszukiwanie t’internet ujawnia masę fanów tej wersji gry, a obecnie każdy przyzwoity emulator pozwoli Ci przyspieszyć (zalecamy zrobienie tego około x5!), Aby cieszyć się grą. Oczywiście zegar tyka również bardziej wściekle, ale przynajmniej możesz cieszyć się otoczeniem. Chcesz to skończyć?
PAKIET FAKT: Wydawcy utknęli w 3D w latach 90., ostatecznie angażując się w pierwszą falę oprogramowania wirtualnej rzeczywistości jako Dimension International.
FAST
Zaokrąglenie osiemnastej taśmy CF to gra, która nadaje ton przyszłości: jest to pierwsza z pół-regularnych gier wysyłanych przez czytelników. FAST przypisuje się, w stylu Points of View , „S Metcalfe z Leeds”, tak jakby chciał wbić do domu punkt. Instrukcje magów mówią również, że nie jest to „duży dom oprogramowania… z drogimi komputerami… i szybkimi samochodami”, ale wszystko to początkowo jest sprzeczne z intuicją. W trakcie czytania głos zaczyna mówić: OK – jak dobra może być ta rzecz?
Okazuje się bardzo. I właściwie przy tej okazji „gra z czytelnikiem” była trochę dziecinna. „S” to Steve Metcalfe, który zrobił takie rzeczy jak Blue Baron dla Zeppelin, a także podpisał kontrakt z Alternative Software. Być może nie kupił tego żaden z nich.
FAST to gra wyścigowa dla dwóch graczy osadzona w kosmosie. Na początku wygląda jak standardowa strzelanka, ale zadaniem tutaj nie jest wysadzenie wszystkiego w powietrze; musisz pokonać przeciwnika do mety, nie umierając. Giniesz, zderzając się z budynkami, innymi jednostkami lub zostając uderzonym przez przeciwnika. Z tego powodu tryb dla dwóch graczy sprawia, że ta gra jest absolutną brzoskwinią. Możesz nawet nie od razu umrzeć, ale zamiast tego obrócić się i odzyskać panowanie nad sobą – przez cały czas twój wróg odpycha się w oddali. Jeśli zginiesz całkowicie, musisz cierpieć, obserwując, jak przeciwnik sam próbuje ukończyć tor. O ile twoja stopa nie wślizgnie się w zasilacz C64, oczywiście ( klasyczna wskazówka młodszego brata z 1992 roku, że – Ed).
Aby zwiększyć emocje, komputer może losowo wybrać dla Ciebie kurs. W ten sposób twój kumpel nie będzie mógł ćwiczyć określonego poziomu, zanim podejdziesz i złapiesz dupę. Bo wyskakiwanie w trybie SZYBKIM może szaleć, gdy komputer dołącza do zabawy i miga „manekin” lub „martwy” na banerze. Miły dotyk. Jest więcej takich, jak możliwość zgaśnięcia świateł i ścigania się w nocy lub znaki drogowe, które ostrzegają o zwolnieniu, jeśli jest trudna nawigacja do przodu.
Patrząc wstecz, desperacka próba Commodore Format , aby przekonać czytelników, że jednoosobowa gra „homebrew” nie była aż tak okropna, nawet wtedy była daleko od jej kresu; w końcu ile wczesnych klasyków napisało jedno dziecko w sypialni? Zgadza się: prawie wszyscy.
Więc to dobrze, jest SZYBKO . Większość „gier dla czytelników” stała się później synonimem zestawu konstrukcyjnego Shoot 'Em Up , ale ta mogła zostać wydana komercyjnie.
PAKIET FAKT: Fani pisowni, interpunkcji i gramatyki prawdopodobnie chcą odwrócić wzrok od … eee, prawie wszystkiego w tej grze. STEVE!
PODSUMOWUJĄC
Trzy całkowicie różne pełne gry tutaj. Większość ludzi nigdy nie zagrałaby w dwie z nich, a Firelord wciąż pukał w sprzedaży detalicznej za więcej niż koszt całej emisji CF. Świetna jakość i ponad miesiąc przyjemności.